devotoc'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar devot hag an dibenn-ger -oc'h.

Furm anv-gwan

devotoc'h /deˈvotːɔx/

1. Derez-uheloc'h an anv-gwan devot.
   • An tad a gomunie meur a wezh ar blaoz, d'ar gouelioù bras ; ar vamm, devotoc'h, a dostae bep sizhun ouzh an daol santel. — (Eozen-Vari Madeg, Al leanez santel Anna-Mari Javouhey hag urs Sant Joseph a Gluny, Brest, 1920, p. 1.)