dibennet

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar bennrann dibenn- ar verb dibennañ hag an dibenn-ger -et.

Anv-gwan-verb ar verb dibennañ.

Furm verb

dibennet /diˈbɛnːet/

1. Troc'het e benn outañ.
   • ... ne weled nemet gwez dibennet, kleuzioù freuzet, parkeier turiet evel pa vije bet e pep hini kant penn-moc'h gouez oc'h ober o ebat. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 9.)
   • Darn a lavar e vo dibennet. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 167.)
2. Kollet gantañ e renk a bennhêr;
   • Lom a oa droug ennañ o vezañ ma oa dibennet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 103.)

Troidigezhioù

• galleg : étêté ^(fr) ; décapité ^(fr) ;