didrousañ
Brezhoneg
- Savet diwar « didrouz » hag an dibenn-ger « -añ ».
Furm anv-gwan
didrousañ /di.ˈdrusː.ã/
- Derez-uhelañ an anv-gwan didrouz.
- Didrouz ar sal, didrouz-mik ! Didrousoc'h-didrousañ ! — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 158.)
Furm adverb
didrousañ /di.ˈdrusː.ã/
- Derez-uhelañ an adverb didrouz.
- He strakañ a reas en diwezh, didrousañ ma c'hellas. — (Roparz Hemon, Viktor ha Petronilh, Al Liamm, niv. 387, Gouere - Eost 2011, p. 55.)