diforc'hañ
Brezhoneg
Verb
diforc'hañ /diˈfɔrɣã/
- → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
- Glaz eo, pa vez guelet a bell, abalamour sclerijen an heol, diforc'het gant an ear, a gemer al liou-ze ouz he dreuzi. — (J.-F. Caër, Perag e ranker credi ez eus eun Doue ?, Feiz ha Breiz niv. 7, 1907, p. 195.)
- ober ar c'hemm etre daou dra
- A-vec'h ma c'helle Vindosêtlos diforc'ha an eil diouz egile. — (X3, Merdeadenn Vindosêtlos, Buhez Breiz niv. 25, 1923, p. 424.)
- (Diwar-benn ur barez) : ober ur golladenn:
- Pa vez distrujet un neiz pik e tiforc'h ul loen bennag. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 347.)
Stummoù all
Troidigezhioù
- galleg : différencier (fr)
- galleg : avorter (fr)