dinaou

Brezhoneg

Anv-kadarn

dinaou /ˈdĩːnɔw/

1. pouez-traoñ
   • Ar park-se e-neus dinaou, hag a zo labouruz da falhad. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 299.)