direnket
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar direnk-, pennrann ar verb direnkañ, hag an dibenn-ger -et.
Furm verb
direnket /di.ˈrẽŋ.ket/
- Anv-gwan-verb ar verb direnkañ.
- — « Ar voereb a zo skuizh-kenañ he fenn, ha ne fell ket dezhi bezañ direnket gant den. [...]. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 39.)
- Furm ar verb direnkañ e trede gour unan an doare-gourc'hemenn.