disoursi

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger di- hag an anv-kadarn soursi

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	disoursi
Derez-uheloc'h	disoursioc'h
Derez-uhelañ	disoursiañ
Derez-estlammiñ	disoursiat

disoursi /diˈzursi/

1. Kuit a bep nec'hamant
   • Hejal a reont o fenn e-giz da lavarout : « Ne daimp ket kennebeut. Bez disoursi. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 184.)
   • [...], a-benn suraat dezhi hec'h-unan ur retred aesoc'h ha disoursi. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 67.)
2. (Ent strizh) Na vez ket nec'het gant ar pezh a reer, gant an dazont (diwar-benn an dud)

Deveradoù

• disoursius

Krennlavarioù

• Petra a ra an dud disoursi ? An arc'hant braz ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 312.)

Troidigezhioù

• galleg : insouciant ^(fr) , sans souci ^(fr)

Adverb

disoursi

1. En un doare disoursi

Gerioù heñvelster

• dibreder
• dinec'h

Troidigezhioù

• galleg : ^(fr)