diwar-gont

diwar-gont

1. a-zivout
   • Mac'h oufec'h an dra-se, ne ve ket kement a c'hlabous ganeoc'h diwar gont ar veleien. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 216.)

Gerioù heñvelster

• diwar-benn