dizonet
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar dizon-, pennrann ar verb dizonañ, hag an dibenn-ger -et.
Furm verb
dizonet /di.ˈzɔ̃ː.net/
- Anv-gwan-verb ar verb dizonañ.
- — « Sede me bremañ, va bugale, dizonet mat er wech-mañ diouzh ar stultenn am boa bet da zimeziñ. [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 107.)
- Dizonet oun en ur wech diouzh ar c’hoant da vont d’ho ti ha diouzh ar c’hoant da gas ho mab ganen, ANAK 9
- Ne vezed ket dizonet ken prim kennebeut, rak krediñ ' rae ar mammoù n' o doa ket a riskl da zougen ur bugel all keit ha m' edont o vagañ. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 11.)
Stummoù rannyezhel
Troioù-lavar
- blejal evel ul leue dizonet