dlee

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dle-, pennrann ar verb dleout, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	dlee
dre vlotaat	zlee
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	tlee
amreizh	tlee

dlee /ˈdleː.e/ /ˈɡleː.e/

1. Furm ar verb dleout e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.

• Hep kemmadur :

Er porzh-se ez oa plantet ar vazh sec'h a dlee dougen delioù a-raok ma vijent delivret. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 99.)

O mamm ive a dlee chom eus o gortoz en « Pevar hent bras ». — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 128.)

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :

En amzer-hont, ne zlee ket ur paotrig desavet mat chom etre daouarn ar maouezed en tu all da zerou e seizhvet bloavezh. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 27.)

Goude-se, goude-se hepken e soñjis pebezh taolenn sebezus a zlee bezañ ac'hanomp. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 90.)

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e pe ar stagell isurzhiañ ma) :

Evitañ da vezañ muioc'h kustum egedomp diouzh ar seurt traoù, e tlee an apotiker bezañ gwall zoaniet rak daskrenañ a rae e vouezh p'adkrogas da gaozeal : [...] ? — (Jarl Priel, An Teirgwern Pembroke, Al Liamm, 1959, p. 29.)

Mantret e tlee bezañ an holl, er c'hamp, gant ar c'heloù-se, [...]. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 44.)

[...] : goude bezañ heuliet ar charre ur pennad, e tlee bezañ aet da di he mignonez Macha. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 58.)

Meur a wech e sellis ouzh an amzer : brav e tlee bezañ war e vag, un tammig avel vat, gwalarn-gornog oa hi, digoumoul an oabl. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 31.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) devait ^(fr)