dousat

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan dous hag an dibenn-ger -at.

Furm anv-gwan

dousat /ˈdu.sːat/

1. Derez-estlammañ an anv-gwan dous.
   • Dousat plijadur dindan bannoù an heol, en aer fresk ha yacʼhus ma tianale hor bruchedoù. — (Alan an Diuzet, Envorennou eur Prizoniad, Imp. H. Riou-Reuzé, Rennes, 1946, p. 14.)
   • Deuet Yeunig d' an ti, e lavaran d'ezañ emaomp o vont d'ar gêr ; d'ar gêr, dousat ano ! — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 74.)