drant

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Adverb

drant /ˈdrãn(t)/

1. O tiskouez bezañ laouen
   • [...] kanañ sioul ha drant evel un eostig kuzhet er brouskoadoù. — (Arvorig, niv. 4, 1924, meneget e-barzh An Tremener, An Tour Tan, 1995, p. 4.)

Troidigezhioù

• galleg : ^(fr)

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	drant
Derez-uheloc'h	drantoc'h
Derez-uhelañ	drantañ
Derez-estlammiñ	drantat

drant /ˈdrãn(t)/

1. Laouen, troet da vezañ laouen
   • Ur paotr drant e oa. — (Roparz Hemon, An tri boulomig kalon aour, Al Liamm, 1961, p. 10.)
2. A zegas/ziskouez laouenidigezh
   • Ur c'hwitelladenn drant a dregernas er porzh. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 69.)
   • — « Erwan», eme eur vouez drant e toull heoliet ar c'heo, [...]. — (Abeozen, Dremm an Ankou, Skridoù Breizh, 1942, p. 11.)
3. A fiñv aes, gant birvilh

Gerioù heñvelster

• bliv
• drev
• gwiv
• lirzhin
• mav
• sart
• seder

Troiennoù keñveriañ

• drant evel ur sut binioù, drant evel ul labous : drant-tre

Troidigezhioù

• galleg : enjoué ^(fr) , gai ^(fr) , joyeux ^(fr)