eure
Brezhoneg
Etimologiezh
- Kavet e krennvrezhoneg guerue, guere, geure.
- Da geñveriañ gant guoreu « eure, greas » e hengembraeg.
- Deuet eus ar stumm predenek *wewrāge, un eilstumm gant doubladur deveret eus ur henstumm keltiek *wrōge.
Furm verb
eure /ˈøːre/
- Furm eus ar verb ober e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ ; eurejont el liester.
- Mont a eure da gavout ur wrac'h kozh hag a oa o chom en ur c'hoad, hag e kontas dezhi he doare.[1]
- Krozañ a eure un tamm d’e verc’hed. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 71.)
- Ober a eure koulskoude un degomer vat da Enori. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 107.)
- Hag ec’h eure van da vezañ klañv. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 165.)
- Reiñ a eure bronn d’ar c’hazh bihan. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 174.)
- Al lezvamm na eure nemet soñjal er pezh a oa c’hoarvezet gant Janed. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 295.)
- Koaniañ a eure neuze gant an intañvez ... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 85.)
- Lavarout a eure kement-se d'e vibien. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 193.)
- Mont a eure, un devezh, da c'haloupat war ar maez. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 198.)
- Kaout a eure el lochenn-se un den kozh. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 98.)
- Paka ur pesk brav a eure . — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 41.)
- Ar paotr-man neuze, eun daouzek vloaz bennak d'ezan, kenta a eure pa zavas, [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 24.)
- Reiñ a eure din ur grabanad, met klevout a reas e bater. Yann-Vari Perrot, An aotrou Kerlaban, p. 15.
Notenn
E-lec'h eure e kaver aliesoc'h reas, diwar greas, savet diwar an c'helf ar verb ober.
- gwelout : eurejont
Troidigezhioù
Daveoù
Roll an daveoù :
- [1] : ?