ez-vev

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rannig ez hag an anv-gwan bev.

Adverb

ez-vev /ezˈvew/

1. En un doare bev
   • — [...]... Skolaj ar mor ivez en deus feurmet un tamm douar evit sevel un arnodva, ur sal-studial, da zeskiñ buhez ar rigadell ez-vev. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 56.)

• Buanek e oa, rust, paotr e vanne, he n’en devoa ket muioc’h a zouster eget eur c’hi a ziskroc’hener ez-veo . — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 64.)
• Int eta eo a laka an dud en douar ez-veo . — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 87.)
• Gant an douar e tlefes beza lonket ez-veo ! » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 280.)

Notenn

Diglok eo ar c'hemmadurioù dre vlotaat a gaver war-lerc'h ar rannig ez : B>V, G>C'h, Gw>W ha M>V ; n'eus ket eus ar c'hemmadur D>Z. — (Frañsez Kervella, Yezhadur Bras ar Brezhoneg, Brest, 1947, 1976, p. 91.)

Troidigezhioù

• galleg : ^(fr)