feteiz

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar fe- ha deiz.

Adverb

feteiz /feˈtɛj(s)/, fete /veˈte/

1. Hiziv (en amzer da zont)
   • Ken ma vo noz fete (e) renk bezañ aprouet. — (LE, p. 34.)
   • Daoust pe c’had pe gonifl a vo tapet fete ? — (LE, p. 1248.)
   • — Ze na glewfet ket, 'wit fete,
     Ken ouïn doare ho ligne. — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 1, Pariz, 1890, 1971, p. 320.)
   • Bremañ, aotrounez, emezi, e c'hallet mont da glask krampouezh el lec'h all, rak evit amañ ne vo ket a grampouezh feteiz ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 32.)
   • — [...]. Ma, an arc'hant-man, 'rôk ma vo noz fete, o devo kavet o ferc'hen, [...]! [...]! — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto Marvailhou nevez, Saint-Brieuc, 1908, p. 7.)
   • — [...]. Mar talc'han-me heman, ne din ket a-bell, feteiz ! [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 30.)
   • — « Mat ! mat ! n' eus forzh, feteiz ne din ac'han n' am bezo gwelet petra zo kouezhet digant ar re-hont.» — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 39.)
   • ... 'raok ma vo noz fete o devo kavet o ferc'henn ... — (PIPI 1908, p. 7.)
   • Hemañ (ar glao-mañ) na davo ket feteiz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 520.)
   • « Diaes e vezo da labour feteiz, » emezi. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 191.)

Doareoù-skrivañ all

• fete

Gerioù kar dre o ster

• fenoz

Troioù-lavar

• evit feteiz

Troidigezhioù

• galleg : aujourd'hui ^(fr) (dans l'avenir)