foino

Esperanteg

Etimologiezh

Diwar an anv skiantel (martes) foina, diwar al latin (mustela) fagina « (mart ar) faou », hag al lostger -o a dalvez da sevel an anvioù-kadarn.

Anv-kadarn

Troad	unander	liester
nominativ	foino	foinoj
akuzativ	foinon	foinojn

foino /fɔ.ˈi.nɔ/

1. (Loenoniezh) Kaerell-vras.

Gerioù heñvelster

• mustelkato