fured

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-kadarn

Ur fured doñv.

fured /ˈfyː.ret/ gourel (liester : fureded)

1. (Loenoniezh) Bronneg bihan kigdebrer eus ar c'herentiad Mustelidae, kar d'ar pudask, gwenn e vlevenn, ruz e zaoulagad, doñvaet evit hemolc'hiñ konikled, e anv isspesad Mustela putorius furo
   • — Gouveañ a ran, eme Jakez. Bet on du-hont meur a wech gant Imari, ma fured gwenn. — (Fañch Peru, Kañfarded Milin ar Wern, Skol Vreizh, 2008, p. 18.)

Gerioù heñvelster

• furig

Deveradoù

• furedek
• fureder
• furediñ

Troiennoù keñveriañ

• bezañ kurius evel ur fured

Troidigezhioù

• galleg : furet ^(fr)  gourel
• italianeg : furetto ^(it)  gourel