gant aon e

Diwar gant aon hag e

gant aon e /ɡãn(d)‿ˈãwn‿e/

1. Betek-gouzout e
   • [...], gant aon e teujent da em juntañ a-nevez. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 128.)
   • Gant an aon e vijec’h marv, — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 130.)
   • Gant aon hon tapfe c’hoazh, — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 152.)
   • [...], gant aoun e tigouesfe ar mestr warnomp. — (Ivon Krog, Klenved ar Medalennou, Ti-moulerez Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1909, p. 25.)
   • Gant aon e tiskuilhfe kement-se e laz anezañ raktal bep gwech. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 42.)
2. gant -je:
   • An eil diaoul. — « Toull e veze lezet e valetenn, ha toull e c'hodelloù gant aon en dije kemeret ur gwenneg eus an armel. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 58.)
   • Kerzhout a reas pelloc'hik diouzh e wreg, gant aon he dije houmañ graet sin dezhañ da zerc'hel e wenneien evit un tantad all. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 96.)