goleiñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Gueleiff er C'hatolikon^[1]. Kar d'ar gerioù goloi e kembraeg, follugaim « kuzhan » en heniwerzhoneg, folach en iwerzhoneg ha falach e skoseg « kuzhiadell » : kontammadur gwirheñvel-kenañ eus ar gerioù keltiek *wo-lug-ō « kuzhat a ran dindan » (liug-an e goteg, to lie e saozneg, lüg-en en alamaneg, lŭg-ati en henslaveg « livañ gevier ») ha *wo-leg-ō « lakaat a ran dindan ». Gwelet *gw-, lec'h ha gwele^[2].

Verb

goleiñ /ɡoˈlɛĩ/ verb kreñv eeun (displegadur)

1. Lakaat, ledañ un dra bennak war-c'horre un dra bennak all.
   • Ar mogerioù a oa goloet gant pezhioù aour ha mein fin, peb eil renkad, hag al leur-zi a oa graet gant pezhioù ugent real. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 155.)
   • Ar c’hentañ a c’houlenne bezañ devet, an eil bezañ goloet a lorgnez, hag an trede bezañ dall. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 731.)
   • En nozvezh, ul lodenn eus tosenn Eskilin a voe goloet a erc'h. — (Yann-Vari Perrot, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 555.)
   • Alanig en em lakaas etrezañ hag an avel, ha gant e lost ha gant e dreid, e c'holoas e benn a loustoni. — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 49.)
2. Bezañ ledet war-c'horre un dra bennak.
   • Kastell Brechou 'ta a save e dourell a-us gwez bras ar c'hoad tilh a c'holoe ar run, adalek an Trez-Gwenn betek mengleuzioù Keraodren. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 8.)
   • Gwelet a rit amañ an Arc’hael sant Mikael.
     Armoù ur brezelour a c’holo korf an Ael. — (Frañsez-Vari Klec'h, Hunvre ann Duk a Vreiz, Iann Pevare, e-barzh Bleuniou-Breiz, Th. Clairet, Kemperle, 1862, p. 252.)
3. Lakaat ur golo war un dra bennak.

Stummoù all

• geleiñ

• goloiñ

Deveradoù

• dizoleiñ

Troidigezhioù

• galleg : couvrir ^(fr)  ; dissimuler ^(fr)
• kembraeg : gorchuddio ^(cy) , goloi ^(cy)

• saozneg : to cover ^(en)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Ar c'hCatholicon
• ^[2] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne, p. 136.