gorre

Gwelet ivez : Gorre

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar gurre en henvrezhoneg.

Meneget er C'hatolikon (gourre).

Da geñveriañ gant ar ger kembraek godre.

Anv-kadarn

gorre /ˈɡɔrːe/ gourel (liester gorreoù)

1. Penn uhelañ, plaen pe blaenoc'h un dra bennak.
   • Yun a veve gant e vamm-gozh en un ti paour, war gorre un dorgenn dizarempred. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 31.)
2. Tu diavaez un dra bennak, bevennet a bep tu.
   • Marv e oa tizh an dour ha ne dremene daskren ebet war ar gorre. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 40.)

Gerioù enepster

• goueled

Deveradoù

• gorread
• gorreenn
• gorren
• gorroadur

• gorroenn
• gorroer
• gorroerezh
• gorroidigezh

Gerioù kevrennek

• gorre-bourzh
• gorre-Breizh
• gorre-Doue
• gorre-gouziz
• gorre-kêr
• gorre-kreiz

• gorre-laezh
• gorre-Leon
• gorre-sae
• gorre-tog
• maen-gorre
• war-c'horre
• war-gorre

Troidigezhioù

• galleg : surface ^(fr)  ; partie supérieure ^(fr)  ; Est ^(fr) (d'une région) ; pont ^(fr) (d'un navire) ; élévation ^(fr) (religieuse)