gouezin

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar gouez-, unan eus pennrannoù ar verb gouzout, hag an dibenn-ger -in.

Furm verb

gouezin /ˈɡweːzĩn/

1. Furm ar verb gouzout e kentañ gour unan an amzer-da-zont, eus an doare-disklêriañ.

• Gant ur c'hemmadur g/o :

Fidamdoulle, 'vat, emezon-me, evit an dro-mañ e ouezin petra a zo aze ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 188.)

Stummoù all

• gouiin
• gouvezin

Liamm diavaez

• Pêr ar Rouz, Atlas linguistique de la Basse-Bretagne : je saurai.

Troidigezhioù

• galleg : (je) saurai ^(fr)