gourdrouz

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar gour ha trouz

Verb

1. Gourdrouz ober udb:
   • Bet eo ho mab Erwan amañ, En deus gourdrouzet ho lazhañ. — (Fañch an Uhel, Gwerziou Breiz-Izel 1, An Oriant, 1868, p. 544.)
   • E aotrou a c'hourdrouze gwerzhañ e holl draoù dre ma ne baee ket. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 172.)
   • Evit reiza bugale ar c'heariou a zo en-dro d'ar menez, n'eus nemet gourdrous o c'has war Roc'h Trevezel da dremen an noz gant an teuzed. — (Klaoda ar Prad, Marvailhou ar Vretoned e-tal an tan, Sant-Brieg, 1907, p. 65.)
   • Gouscoude ar pez a glasket en elecsionou diveza oa diarben ar revolusion, evel pa lavarfemp caea, sevel eur chaosser, eun dig enep an dour beuz a c'hourdrouz beuzi ar vro. — (Torr he Benn, Piou en deuz bet ar vaz ar 14 a viz here ?, Feiz ha Breiz niv. 35, Here 1877, p. 1a.)

Deveradoù

• gourdrouzer

Troidigezhioù

• galleg : menacer ^(fr)

Anv-kadarn

1. kroz
   • P'en deveze ur gourdrouz bennak da ober da unan eus e veleien, her grae gant kement a zouster ma teue, e berr gomzoù, da c'hounit ar galon. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 16.)
2. kinnig ober droug

Troidigezhioù

• galleg : menace ^(fr)