hen goar

Eus hen ha goar, displegadur hen gouzout.

hen goar (a-wechoù her goar)

1. • − [...], Doue hepken hen goar [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 250.)
   • − Nikun n'hen goar, eme an ostizez, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 107.)
   • Ar sent hen goar ervat. — (Sant Liguori, troet gant Gabriel Milin, Penaos karet Jezus-Krist, Brest, 1900, p. 132.)