hiraat
Brezhoneg
Verb
hiraat /hiˈrɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : hiraet) (displegadur)
I. verb gwan
- Dont da vezañ hiroc'h ; astenn
- Harry a oa bet o troc'hañ e vlev aliesoc'h eget an holl baotred all eus e glas met se ne rae mann ebet rak derc'hel a raent da hiraat, a-hed hag a-dreuz. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 25.)
- Hiraat a ra da vlev, erru int beget . TBP 2/38