jestraoue
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar jestraou-, pennrann ar verb jestraouiñ, hag an dibenn-ger -e.
Furm verb
jestraoue /ʒes.ˈtrɔ.wːe/
- Furm ar verb jestraouiñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
- En ur gontañ hec'h istor, Enora a jestraoue hag a droe he divrec'h sec'h-korn, e-giz bannoù ur vilin-avel. — (Roparz Hemon, War ribl an hent (pemzek kontadenn), Al Liamm, 1971, p. 252.)
Troidigezhioù
- galleg : (elle)/(il) gesticulait (fr)