joa
Brezhoneg
Anv-kadarn
joa /ˈʒwɑː/ hollek benel (furm vihanaat : joaig, liester : joaioù)
- Levenez
- [...], hag ar roue kozh en devoe kement a joa o welet e verc'h hag e vab-kaer, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 36.)
- Estlamadell
- — Salud, aotrou ; demat ha joa,
’Vit kement hag e hall bezañ ! — (Emil Ernod, Gwerziou Barz ar Gouet, Sant-Brieg, 1903, p. 234.)
- — Salud, aotrou ; demat ha joa,
- Joa-bevañ
- Un azen yaouank e oa, ha ken hir, ken fonnus, ken start e trompilhas e joa-bevañ : madelezh ar peuriñ, ha levenez heol an abardaez e natur Doue, ma voe stad en iliz kozh moredet en he zeñvalijenn. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 7.)
Deveradoù
Troioù-lavar
- Pa degouezhas er gêr e voe joa vras outañ ; [...]., — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 31.)
- O Agnezig ! me am eus joa ouzit te ! — (Loeiz ar Floc'h, Trubuilhou ar seiz potr yaouank, 1927, p. 48.)
- kaout joa ouzh un dra bennak : kaout plijadur gant un dra bennak, en abeg da un dra bennak
- ober joa : ebatal
- ober joa da unan bennak
- tridal gant ar joa