kalonoù
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar an anv-kadarn kalon hag an dibenn-ger -où.
Furm anv-kadarn
kalonoù /ka.ˈlɔ̃ː.nu/ benel
- Furm lies an anv-kadarn kalon.
- An izili a zo skuizh, skuizh-marv evit lod, met an holl galonoù bremañ a zo laouen. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 91.)
- « Re a vein a zo eno, hag aon am eus e vefe graet ar c'halonou gant mein ivez. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 27.)
- Erfin, skorniñ a reas an hent, c'hoarzhin a reas an heol ha skañvoc'h a se e voe ar c'halonoù. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 54.)