kanol
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn 1
kanol /ˈkãːnol/ benel (furm vihanaat : kanolig, liester : kanolioù)
- Naoz un dourredenn
- <skouer.>
- Lodenn eus ur stêr a sav al lanv enni
- <skouer.>
- (Ent strizh) Naoz un dourredenn tost d'an aod a vez gwelet pa vez izel-vor
- <skouer.>
- Dourredenn savet gant an den evit an treuzdougen marc'hadourezh
- <skouer.>
- Stêr (a-wechoù)
- Her gwelet a rejont hanter veuzet, aet gant an dour ha chomet stag ouzh ur skourr haleg a yae betek kreiz ar ganol. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 224.)
- — Kea atao, Iann Pennorz, e kanol Keraouell e kavi dour. [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 21.)
Gerioù kevrennek
Troioù-lavar
-
Deskrivadur1
-
Deskrivadur2
Troidigezhioù
Anv-kadarn 2
kanol /ˈkãːnol/ gourel (furm vihanaat : kanolig, liester : kanolioù)
- Ijinenn vrezel a reer ganti evit bannañ obuzoù ha gwechall boledoù houarn.
- Etre mil ha daouzek-kant a yoa anezho, hag ouzhpenn ur pezh kanol hag en doa ur genoù du. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 171.)
- P'en em gavjomp e Kergidu, oa sioul an traoù, ne dregerne ken an draonienn gant ar youc'herezh, an tennoù fuzuilh hag an tennoù kanol ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 9.)
- Tuellenn un arm-tan ; beg
- <skouer.>