koanier

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « koan- », pennrann ar verb « koaniañ », ur glebiadur notet « -i- », hag an dibenn-ger « -er ».

Anv-kadarn

koanier /Distagadur ?/; liester : koanierien

1. Den hag a zebr koan.

Furm verb

koanier /Distagadur ?/

1. Furm dic'hour ar verb koaniañ en amzer-vremañ an doare-disklêriañ.