koni
Esperanteg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .
Verb
Displegadur koni | amzer- dremenet |
amzer- vremañ |
amzer- da-zont |
---|---|---|---|
Doare-disklêriañ | konis | konas | konos |
Anv-gwan-verb tu gra |
koninta | konanta | kononta |
Anv-gwan-verb tu gouzañv |
konita | konata | konota |
Anv-verb | Doare- gourc'hemenn |
Doare- divizout | |
koni | konu | konus |
koni /'kɔ.ni/ verb kreñv