kontant

Brezhoneg

Anv-gwan

kontant /ˈkɔ̃ntãnt/

1. laouen
   • Ha da c'housperoù ma 'n divije mall ar maer da vont da ober ur barti domino, pe un abadenn c'hoari-voulloù, e vije barnet ar person, pe 'vije kontant pe ne vije ket, da ganañ un tamm Laudate, ... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 14.)
   • Kontant on, end-eeun, da ober brasoc'h anaoudegezh gant va c'henderv. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 64.)