korolliñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn koroll hag al lostger -iñ

Verb

korolliñ /koˈrɔlːĩ/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : korollet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Dañsal
   • — C'hoant bras am befe, emezi, da c'houzout abalamour da betra n'hoc'h eus biskoazh graet d'an taolioù treiñ, lammat pe gorolliñ em zi. [...]. — (Jarl Priel, An Teirgwern Pembroke, Al Liamm, 1959, p. 15.)
   • Ha nij-dinij, ar malzennoù
     O korolliñ skañv en Oabl
     Zo ken espar hag Hunvreoù.
     Pe Erc'h-hañv deut d'ober goap. — (Añjela Duval, Anjela Duval Eil embannadur reizhet, Mignoned Anjela 2005, p. 205.)

II. verb kreñv eeun

1. Dañsal

Troidigezhioù

• galleg : danser ^(fr)