laŭro

Esperanteg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

Troad	unander	liester
nominativ	laŭro	laŭroj
akuzativ	laŭron	laŭrojn

laŭro /ˈlaw.rɔ/

1. Loreenn.