lakay

lakay

1. lakao, lakaio
   • Ar pleg-natur, an ijin-natur a zo el loened o laka da ober hirio, o lakay da ober warc'hoaz ha da virviken ar pez o deus bet graet a-holl-viskoaz. — (Tad Medar, Diwar c'hoarzin..., Ar Vuhez Kristen, Rosko, 1945, p. 158.)