manket

Savet gant mank (eus mankout) hag -et

manket

1. bezañ manket : bezañ graet ur fazi, bezañ graet fall
   • Manket out, LE 1287
   • — Ma zadig paour, c'hui zo manket,
     Aotro Koadriou 'c'h eûs pilet. — (Fañch an Uhel, Gwerziou Breiz-Izel 2, An Oriant, 1874, p. 228.)
   • — Leall ma zad, c'hui 'zo manket,
     Markis ar C'hleand 'c'h eûs skoët ! — (Fañch an Uhel, Gwerziou Breiz-Izel 2, An Oriant, 1874, p. 238.)
   • — Manket oc'h avat, eme C'hwevrer ! [...] ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 21.)
   • — Manket on, a lâre enni hec'h-unan. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 71.)
   • Eul loen a oar abred pegoulz e vez manket. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 11.)
   • Diskouez dezañ peleh eo manket ar masoner. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 337.)
   • En dro-mañ, 'vat, out manket. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 337.)