mantellad
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar an anv-kadarn mantell hag al lostger -ad.
Anv-kadarn
mantellad /mãnˈtɛlːat/ benel (liester : mantelladoù)
- (dre skeudenn-lavar) Gwiskad, golo.
- Ur vantellad erc'h, ur vantellad poultrenn.
- Hag en hevelep koulz e oa paket, evel en eur vantellad skourn, gant merzout e chomfe e-unan muioc'h-mui, e heugfe ouz ar vuhez, evel leun a zoñjer gant c'hoant dic'houeda e ene. — (Joseph Folliet, Melezour ar vuhez hag ar maro, troet gant Gwilherm Berthou, Gwalarn niv. 133, 1941, p. 222.)
- [...], en em gavout a rae evel pan en dije gwisket war e zivskoaz ur vantellad enor nevez ha broudus. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 307.)