merket

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar merk-, pennrann ar verb merkañ, hag an dibenn-ger -et.

Furm verb

merket /ˈmɛr.ket/

1. Anv-gwan-verb ar verb merkañ.
   • — Merket oc'h evit pemp heur e-berr. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 292.)
   • Perak neuze n'hoc'h eus ket her merket ? — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 52.)
   • War viz-kreiz e zorn kleiz en devoa ur pikol gwalenn aour merket warni lizherennoù ha n'anaveze den. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 22.)

Gerioù kevrennek

• diverket

Troidigezhioù

• galleg : alloué ^(fr)
• galleg : assigné ^(fr)
• galleg : désigné ^(fr) , indiqué ^(fr)
• galleg : marqué ^(fr)
• galleg : remarqué ^(fr)