meuleudi

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus meuliñ.

Anv-kadarn

meuleudi /møˈlø̃ːdi/ hollek benel (liester : meuleudioù)

1. Komzoù a estlamm hag a zoujañs da veuliñ unan bennak, e labour, hag all ; gourc'hemenn
   • Goulennit 'ta digant neb a zo bet soudard war droad pe war varc'h petra 'rafe ur jeneral o klevout ar seurt meuleudi digant ur c'haezh Doue en e c'hourc'hemenn... — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 149.)
   • Hag ar ster-se an hini a ranker meizañ er veuleudi a vez graet d'o charmantiz gant barzhed ar Bed. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 56.)
2. (Relijion) Testeni a vri da Zoue, d'ar C'hrist, d'ar Werc'hez, da Sakramant an aoter, hag all
3. kanañ meuleudi

Deveradoù

• meuleudigezh

Troioù-lavar

• ober meuleudi eus unan bennak : meuliñ unan bennak
• meuleudi da Zoue : Doue da vezo meulet

Troidigezhioù

• galleg : complément ^(fr)
• galleg : éloge ^(fr)
• galleg : louange ^(fr)

• http://devri.bzh/dictionnaire/m/meuleudi/