mont adarre

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus mont hag adarre.

Adverb

mont adarre /aˈdarːe/

1. Mont ur wech ouzhpenn.
   • Mont a ris adarre da chom da Grec'h Eliez gant va mamm-gozh, ha va zad da vevel e Landreger, e ti ur mezeg. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 63.)
2. Mont adarre da labourat.

Divinadelloù

• Petra a ra al louarn pa e-nevez kac'het war Menez-Arre ? − Serriñ e revr ha mond adarre. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 334.)

Krennlavarioù

• Deomp adarre en deus lazhet meur a varc'h mat. TBP
• Meur a varc'h mat zo bet lazhet o vont adarre. TBP

Troidigezhioù

• galleg : retourner ^(fr)