ograou

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatholicon evel ogrou (1499).

Anv-kadarn

ograou /Distagadur ?/ gourel (liester : ograouioù, ograoueier)

1. Benveg-seniñ a vez sonet anezhañ en ilizoù peurvuiañ.
   • Pell a oa, Brestiz a c'houlenne eun ograou. — (Yann-Loeiz Chapalan, Eur Brestad epad an XVIIIet kantved - An den eurus Glaoda Laporte, Moulerez Ru ar C'hastel, 1927, p. 79.)

Gerioù heñvelster

• orglez

Deveradoù

• ograouer
• ograouerez
• ograouiñ

Daveoù

Roll an daveoù :