onest

Brezhoneg

Etimologiezh

Amprestet sur a-walc'h digant al latin pe an henc'halleg.

Meneget er C'hatolikon.

Da geñveriañ gant ar gerioù (g)onest en kembraeg hag onest en kerneveureg.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	onest
Derez-uheloc'h	onestoc'h
Derez-uhelañ	onestañ
Derez-estlammiñ	onestat

onest /ˈɔ̃ːnest/

1. Na glask ket piaouañ mad an nesañ diwar e goust, na gounit arc'hant enep al lezenn ; eeun, reizh
   • Paour-kaezh Breizhad chomet war-lerc'h ma'z on ! Stummet e spered gant kant rummad tud onest ha sentus. — (Goulc'han Kervella, Lara, Al Liamm, 1989, p. 216.)
2. (Kozh) A zouj d'ar vuhezegezh vat
   • Ur plac'h yaouank onest ha fur.
   • — Jenovefa ha Marc'harid ar Bailh a zo merc'hed fur hag onest, n'eus bet biskoazh droukkomzet anezho 'barzh ar barrez. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 14.)

Adverb

onest

1. Dereat
2. (Dre astenn-ster) (Rannyezh) Naet

Gerioù enepster

• dizonest

Deveradoù

• dizonest
• dizonestiz
• onestaat
• onestamant
• onested
• onestiz

Troidigezhioù

• galleg : honnête ^(fr)
• kembraeg : (g)onest ^(cy)

• kerneveureg : onest ^(kw)
• saozneg : honest ^(en)

Kembraeg

Anv-gwan

onest

1. Onest.
   • Calon onest, calon lân.

Gerioù enepster

• anonest

Kerneveureg

Anv-gwan

onest

1. Onest.