onest
Brezhoneg
Anv-gwan
Derez | Furm |
Derez-plaen | onest |
Derez-uheloc'h | onestoc'h |
Derez-uhelañ | onestañ |
Derez-estlammiñ | onestat |
onest /ˈɔ̃ːnest/
- Na glask ket piaouañ mad an nesañ diwar e goust, na gounit arc'hant enep al lezenn ; eeun, reizh
- Paour-kaezh Breizhad chomet war-lerc'h ma'z on ! Stummet e spered gant kant rummad tud onest ha sentus. — (Goulc'han Kervella, Lara, Al Liamm, 1989, p. 216.)
- (Kozh) A zouj d'ar vuhezegezh vat
- Ur plac'h yaouank onest ha fur.
- — Jenovefa ha Marc'harid ar Bailh a zo merc'hed fur hag onest, n'eus bet biskoazh droukkomzet anezho 'barzh ar barrez. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 14.)
Adverb
onest
Gerioù enepster
Deveradoù
- dizonest
- dizonestiz
- onestaat
- onestamant
- onested
- onestiz