parrez
 Gwelet ivez : parez
|
Brezhoneg
Etimologiezh
- Eus parroez, deuet eus ar ger gallek paroisse.
Anv-kadarn
parrez /ˈpa.rːɛs/ benel (liester : parrezioù)
- E gwir an iliz katolig, douar dindan galloud ur person.
- En ur ger, gwashañ keben er barrez. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 18.)
- En ur stad, douar dindan galloud ur maer.
- Anvet e oa Nouel ar Gow hag, er bloaz 1812, emede o terc'hel un tamm douar diouzh feurm e Keririou, e parrez Lennon. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 7.)
- E anv a zo Frañsoa Kerrous, o chom e Sant-Aron, e parrez Pleuveur-Gaoter. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 28.)
- ... e pep parrez hag e pep ti eus pep parrez ... . — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 12.)
- - Nann da ! emezan. 'M eus aon, n'ema ket en da barrez. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 74.)
- Ar maer a oa bet oc'h ober tro ar barrez da glask testoù. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 542.)
Deveradoù
Gerioù kevrennek
Troioù-lavar
- lakaat an iliz e-kreiz ar barrez
Krennlavaroù
- Kant bro kant giz
Kant parrez kant iliz
Kant plac'h kant hiviz