penndallañ
Brezhoneg
Verb
penndallañ /pɛnˈdalːã/ verb gwan
- Trelatiñ.
- Ar sardin pa o devez tourtet ar roued ha pa ne vezont ket aet e-barzh, e pendallont, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 407.) (Gortoz a rafed : Ar sardin ... a benndall. "Reizhet" gant an embanner?)
- Pa en devoa gwelet se bepred e oa pendallet, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 407.)