penndallañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus penn ha dallañ.

Verb

penndallañ /pɛnˈdalːã/ verb gwan

1. Trelatiñ.

   Ar sardin pa o devez tourtet ar roued ha pa ne vezont ket aet e-barzh, e pendallont, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 407.) (Gortoz a rafed : Ar sardin ... a benndall. "Reizhet" gant an embanner?)

   Pa en devoa gwelet se bepred e oa pendallet, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 407.)