pennglaouig

Brezhoneg

pennglaouig

pennglaouig

1. evn glas-du e benn, melen e gorf
   • ... ha setu perak e oa seder e-giz ur pennglaouig. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 19.)