peurechu

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger kevrennek savet diwar ar rakger peur- hag an anv-gwan echu.

Anv-gwan

peurechu /pœrˈɛʃːy/

1. Echu penn-da-benn, echu da vat
   • — [...]. N'oa ket gantan peurechu e hopadenn, an hoper en e gichen. [...]. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 46.)
   • Peurechu gantañ e amzer, e teuas a-benn ar fin d'ar gêr, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 9.)
   • O sellout outo, avat, goude ma oant peurechu, Rivanon en em gave doaniet, [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 64.)
   • Ar sizhunvezh ne oa ket peurechu c'hoazh ma voe galvet ar vamm davet ar barner, en ul lod gant he magadell. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 23.)
   • Din-me ma-unan ec'h embannan alies, fouge ennon, ez eo echu ha peurechu gant an istor kozh-se. — (Mich Beyer, Seizh Devezh Warn-ugent, An Alarc'h Embannadurioù, 2006, p. 9.)

Stummoù rannyezhel

• peurachu

Deveradoù

• peurechuiñ

Troidigezhioù

• galleg : achevé ^(fr) , complètement fini ^(fr)