pigellat

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn pigell hag al lostger -at.

Verb

pigellat /piˈɡɛlːat/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : pigellet) (displegadur)

1. Reiñ taolioù pigell
   • <skouer.>
2. (dre skeudenn-lavar) Pigosat
   • Klask a reas Harry kas an evn diwar-dro met stlakal a reas e bigos en un doare feuls ha derc'hel da bigellat ar vantell. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 69.)

Troidigezhioù

• galleg : houer ^(fr) , piocher ^(fr)
• galleg : becqueter ^(fr)