poan-gof
poan-gof
- [...] : poan-gof he doa, ken na ride he fri-minaoued, netra nemet o welet ar re all o c'hoarzin en eur domma o zreid hag o bouzellou gant an tan hag ar flip bero. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 184.)