poanioù

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn poan hag an dibenn-ger -ioù.

Furm anv-kadarn

poanioù /ˈpwã.nju/ benel

1. Furm lies an anv-kadarn poan.
   • Merc'h yaouankañ ar Roue Naer, he devoa hen heuilhet dre-holl hag hen sikouret en e holl labourioù hag e holl boanioù, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 47.)
   • Abaoe an devezh milliget ma chañsas d'hor mamm gentañ
     Kaout ur c'hoantadenn avaloù n'eus 'met poanioù er bed-mañ. Prosper Proux, Son ar Merc'hetaer
   • Hag ar morc'hed a vag bremañ ne ra nemet atizañ ar poanioù a c'houzañvont, int o-daou, an eil hag egile, an eil dre egile... — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 184.)
   • Diwar-benn poaniou ar vuez ', — (Troude ha Milin, Jezuz-Krist skouer ar gristenien, Brest, 1842, p. 76.)
2. Gouzañv poanioù.

Gerioù kevrennek

• poanioù-kalon
• poanioù-penn

Troidigezhioù

• galleg : douleurs ^(fr)  benel , peines ^(fr)  benel
• italianeg : dolori ^(it)  gourel
• saozneg : pains ^(en)