pourmen
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Verb
pourmen /ˈpur.mɛn/ verb gwan (displegadur)
- Mont a lec'h da lec'h evit ar blijadur pe ar yec'hed.
- Pa vezimp e-tal ar c'hael orjal melen a ra an dro d'ar maner, diskenn diwarnon, sell el liorzh, hag e weli merc'h perc'henn ar c'hastell o pourmen. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 179.)