grafen
(Adkaset eus rafen)
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar gra-, pennrann ar verb ober, hag an dibenn-ger -fen.
Furm verb
grafen /ˈɡrɑfːen/
- Furm ar verb ober e kentañ gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout
-
- — Atô, Itron, na mar credfenn
Dogani 'n aotro, hen grafenn. — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 2, Pariz, 1891, 1971, p. 102.) - — [...], ha mar grafen evel ma lavaret, ne vefen ken den gwirion. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 116.)
- Ha perak n'her grafen ket? — (Lan Inizan, Toull al Lakez, Brest-Kemper, 1878, Kemper, 1930, p. 18.)
- A ! mat ! lakaomp her grafen neuze ma vo peoc'h en toull-mañ pelloc'h, satordallik. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 47.)
- Ne fell ket dezhi her grafen-me. — (Goulc'han Kervella, Lara, Al Liamm, 1989, p. 120.)
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :
- — Nann da ! Ha pa ven kant vloaz o labourat amañ noz-deiz, ne rafen ket an hanter al labour. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 65.)
- [...]... Skuiza 'ran o c'hortoz, ha penoz ne rafen ket ? [...]. — (Ivon Krog, Klenved ar Medalennou, Ti-moulerez Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1909, p. 2.)
- — Atô, Itron, na mar credfenn